Kullanılmayı Bekleyen Büyük Güç: ANTİMADDE

Antimadde bir fikir veya düşünce değil, fiziksel bir olgudur. Antimaddenin varlığını biliyoruz ve gözlemleyebiliyoruz. Hatta bazı tesisler sayesinde üretebiliyoruz. Peki ya her şey nasıl başladı? 1928 yılında Paul Dirac ilk defa bir matematiksel denklem ile antimaddenin varlığını ispatladı. İlerleyen yıllarda da antimadde fiziksel olarak kanıtlandı. Bu soruya cevap verdikten sonra antimaddenin bizim için ne anlam ifade ettiğini sorgulayıp, onun hakkında düşünebiliriz. Bu süreç tamamlandıktan sonra antimadde ile çalışan ilk cihazımızı hayal gücümüzle tasarlayabiliriz.

PAUL DİRAC – Antimaddenin matematiksel ispatını yaptı [4]

Antimadde, bizim bildiğimiz maddenin enerji yükü anlamındaki zıttıdır. Buna örnek olarak proton-antiproton’u verebiliriz. Bu iki madde çeşidi yapısal olarak birbiriyle tamamen aynı olmasına karşın elektrik yükleri olarak birbirlerinden farklıdır. Antimaddenin çekirdeğindeki protonlar negatif yüklüyken, aynı zamanda çevresindeki elektronlarda pozitif yüklüdür. Yani enerjisel olarak incelediğimizde madde ve antimaddenin enerjileri birbirine eşitken, antimaddenin baryon sayısı ve yükü “-1”dir.

Gerekli tanımları verdiğimize göre artık yavaş yavaş madde-antimadde ilişkisine odaklanıp sonuçlarını inceleyelim. Eğer doğanın “Korunum Yasaları” denilen ilkeleri olmasaydı her şey çok farklı karışık durumlara bürünecekti. Örnek vermek gerekirse: parçacıklar birbiriyle etkileşime girdiklerinde belirli nicelikler her zaman korunmaktadır. Pozitif baryon ve negatif baryon birbirlerini yok etmektedir. Aynı şekilde diğer korunan nicelikler de birbirlerini yok eder. Bunlardan geriye ise sadece ikisinin enerjisi kalır. Yani madde ve antimaddenin birleşiminden saf bir enerji ortaya çıkar. Bu enerji Gama ışını olarak adlandırılan bir enerji patlamasıyla yok olur. Bu süreç, bildiğimiz kadarıyla maddenin enerjiye %100 verimlilikle dönüştüğü anhilasyondur.

Antimadde depolayabilen manyetik kapan [6]

Bu açığa çıkan enerjiyi zihninizde canlandırmak gerekirse 1000 kilogramlık madde-antimaddenin etkileşiminden, dünyanın en çok elektrik tüketen ülkesi olan ABD’nin 1 senelik elektrik ihtiyacı karşılanabilmektedir.

Anlatılan bu güçlü enerjiye kim sahip olmak istemez ki? Ancak çeşitli nedenlerden ötürü hala antimadde enerjisinden insanlık olarak faydalanmış değiliz. Parçacık-Antiparçacık çiftleri, CERN ve benzeri laboratuvarlarda oluşturulabilmektedir. Ancak oluşan antiparçacıklar kısa ömürlüdür ve normal parçacıklarla çarpışınca yok olmaktadırlar. Herhangi bir maddeyle çarpışınca yok olmaları sebebiyle antimaddeleri güçlü bir manyetik alan içerisinde depolamamız gerekmektedir. Bahsettiğimiz tüm bu süreçlerin aleyhimizde gerçekleşmesi ve sahip olduğumuz teknolojinin yeterli olmamasından ötürü, şuana kadar 1 gram bile antimadde üretip depolayabilmiş değiliz.

İleride antimaddeden elde edebileceğimiz güçlü enerji çıktısı sayesinde dünyamızın tüm enerji ihtiyacını çok küçük hacimlerde depolayabileceğiz. Günümüzde antimadde elde etme çalışmalarında daha çok askeri alan için odaklanılmış durumda. Bu konsepte tasarlanmış bir roket modeli bile mevcut. Ancak buzdağının bir de görünmeyen kısmı var, Antimadde bombası. Bu bomba, atom bombasından farklı olarak radyoaktif kirlilik yaratmadığı için askeri anlamda ülkeler arasında büyük tehditler oluşturabilecek güçtedir. Elektriği keşfettiğinde “Bununla ne yapılır?” sorusunu soran insanlığa tekrardan aynı soruyu sorduracağını düşündüğüm bu madde, eminim çoğu alanda hayatımızı değiştirecektir.

Hayalini kurduğumuz büyük güç çok da uzağımızda değil, vücudumuzda. Telaşlanmayın, yürüyen bir bomba değiliz.

Kaynakça

Muratcan Sancılı

LİSANS: Necmettin Erbakan Üniversitesi – Uçak Mühendisliği (2.sınıf)